Udzieliłem wywiadu Mediom Narodowym nt. projektu ustawy uznającego śląską mowę za język regionalny.
- Wytłumaczyłem pojęcie języka regionalnego ujętego w ustawie i traktatach oraz jego konsekwencje prawne.
- Dodałem kontekst mniejszości narodowych i etnicznych akcentując unikalność polskich mniejszości etnicznych (podział na narodowe i etniczne występuje tylko w Polsce): tatarska, karaimska i romska.
- Zaznaczyłem, że do mniejszości narodowych i etnicznych należą wyłącznie Polacy – obywatele RP, a nie np. migranci. Tak np. polscy Niemcy tworzą Naród Polski – wspólnotę obywateli
- Poddałem pod umiarkowaną wątpliwość zasadność uznania mniejszości łemkowskiej i języka kaszubskiego.
- Zaznaczyłem na poziomie lingwistycznym, że dialekt śląski jest grupą gwar śląskich, nie posiada ustandaryzowanej i uznanej społecznie pisowni oraz nie wykształcił jednolitego języka literackiego.
- Zaznaczyłem na poziomie historycznym, kulturowym, stanowym i religijnym bliskość Ślązaków z resztą Polaków zaprzeczającą odrębności narodowo-etnicznej Ślązaków.
- Wskazałem na zasadniczą różnicę między polskimi Ślązakami a niemieckimi Schlesierami.
- Wskazałem Francję, która nie uznaje narodowości, a jedynym wyznacznikiem jest obiektywne obywatelstwo.
- Wskazałem politykę węgierską odrzucającą termin „mniejszość” na rzecz koncepcji „narodów tworzących Wielkie Węgry”.
- Odwołałem się do tradycji wieloetnicznej Rzeczypospolitej. Wskazałem przy tym, że warto stworzyć własną ideę etniczną, która obejmowałaby odrębności etniczne, etnograficzne, kulturowe i religijne – wspólnoty, które tworzą jeden Naród Polski.
